Kaartjes ...
Bij het afscheid nemen van iemand is het de gewoonte dat je een 'rouwkaartje' afgeeft. Vaak in de kerk of aan het crematorium. Persoonlijk vind ik dat vaak vrij lelijke kaartjes ... Vaak met 'veel sterkte' ... En ook daar heb ik het lastig mee. Waarom moet je 'sterk' zijn als iemand overlijdt? Dan moet je toch niet sterk zijn? En trouwens, wat is dat, 'sterk' zijn? Je mag toch rouwen, je moet zelfs rouwen! Je mag huilen en kwaad zijn en roepen en weet ik veel wat nog allemaal. Dat vind ik veel 'sterker' dan het zogenaamde 'veel sterkte'. Toon je verdriet! Praat erover! Ja, ook nog maanden na het overlijden! Want er staat geen datum op rouwen of verdriet!
Voila! Dat moest er even uit!
En nu leg ik mij even toe om mooie rouwkaartjes. Want ja, die doen echt deugd! Gewoon weten dat anderen even aan jou denken, even aan jou en jouw verdriet en jouw familie ... Doet écht deugd!